Po 1945 roku do Elbląga przyjechali Polacy z tragicznym bagażem doświadczeń. Były wśród nich rodziny, których mężowie i ojcowie zginęli od strzału w tył głowy z rąk sowieckich oprawców. Przez ponad pół wieku za prawdę o Katyniu mogli być przez bezpiekę aresztowani. Warto przypomnieć tych, którzy zginęli ponieważ nie chcieli służyć wrogowi Polski.
Ustaliłam nazwiska dziewięciu ofiar zbrodni katyńskiej, których bliscy mieszkają w Elblągu. Jeśli ktoś chciałby dodać do tej listy swojego krewnego zapraszam do kontaktu poprzez redakcję.
kpt. Ludwik Karst
kpt. Antoni Toporowski
ppor. rez. Tadeusz Gorczyński
plut. Jan Jezierski
st. posterunkowy Bolesław Guzik,
st. posterunkowy Julian Kuszpit
st. posterunkowy Konstanty Wolski
posterunkowy Stanisław Głąb,
policjant Józef Franczuk.
Kpt. Ludwik Karst
W Wojsku Polskim od 1918 roku. Ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Bydgoszczy Kurs instruktorski w Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa Od 1937 dowódca eskadry ćwiczebnej w Wyższej Szkole Pilotażu w Grudziądzu W 1938 awans na kapitana. Od stycznia 1939 roku adiutant komendanta Wyższej Szkoły Pilotażu.
Obóz Kozielsk. Zamordowany w Katyniu.
Kpt. Antoni Toporowski
ur. 1 I 1894 w Żarnowie, pow. opoczyński. Żołnierz Legionu Pułaskiego i I Korpusu Pol. w Rosji. Członek POW. W 1920 dowódca plutonu w Nowogródzkim Pułku Strzelców. Służył w 80 pp i Powiatowa Komenda Uzupełnień Pińczów. Od 1939 roku oficer Dowództwa Okręgu Korpusu nr III (garnizon Grodno). Kpt. od 1 I 1930. Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Posterunkowy Stanisław Głąb
Odznaczony: Krzyżem Zasługi za Dzielność i Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę.
W policji od 10 września 1920 roku. Służbę pełnił: w województwie lwowskim (1933), wołyńskim (1936), do 15 grudnia 1938 na Posterunku w Jarosławiczach, powiat dubieński. We wrześniu 1939 roku służył na Posterunku w Dubnie.
St. posterunkowy Bolesław Guzik
W policji od 1920 roku. Służbę pełnił: w pow. iłżeckim do 2 VIII 1937 roku, na Posterunku w Siennie i Posterunku w Solcu. We wrześniu 1939 roku jako zastępca komendanta.
Policjant Józef Franczuk
Józefa Franczuka NKWD aresztowało już 4 listopada 1939 roku. Był na listach wrogów Sowietów, ponieważ walczył przeciw bolszewikom w 1920 roku i był policjantem.13 kwietnia 1940 roku jego żonę i dwoje dzieci NKWD wywiozło do Kazachstanu.
Córka Maria Sadłowska wspominała: „Mama na stacji kolejowej niedaleko kołchozu spotkała człowieka, który twierdził, że widział ojca w obozie w Ostaszkowie. Wydawało się to prawdopodobne, bo tam właśnie przebywali policjanci”.
Zamordowany przez NKWD w Bykowni, koło Kijowa w 1940 roku. Więcej czyt. link w komentarzu.
St. posterunkowy Julian Kuszpit
Córka Marta Salabura wspominała: „Było to 4 września, podczas oficjalnego pożegnania w koszarach w Rawie Ruskiej. Żołnierze byli bardzo smutni. Tatuś nie mógł się pożegnać ze mną i mamą. Po rozkazie wymarszu zdołał tylko raz czy dwa razy odwrócić się. Miałam 13 lat, ale byłam pewna, że skończył się pewien etap w moim życiu. Stało się coś nieodwołalnego. Po 17 września 1939 roku kolega tatusia przekazał wiadomość, że dostał się on do niewoli sowieckiej”.
13 kwietnia 1940 roku rodzina wywieziona do Kazachstanu.
Za zasługi w odzyskaniu wolności po 123 larach zaborów, Julian Kuszpit otrzymał Krzyż Niepodległości. Więcej czyt. link w komentarzu.
St. posterunkowy Konstanty Wolski
Konstanty Wolski służył w przedwojennej Policji Państwowej na terenie powiatu kartuskiego. Ostatnim miejscem służby była jednostka Policji w Jabłonowie Pomorskim.Syn Idzi Wolski wspominał: „Do śmierci będę miał w pamięci obraz jak jego ojciec odchodzi z aresztowanymi Niemcami. Nie spodziewałem się, że to ostatnia chwila gdy go widzę. Nie zdawałem sobie sprawy, że 50 lat będę musiał czekać na ujawnienie prawdy. W marcu 1940 roku Niemcy wywieźli mnie na przymusowe roboty. Nie mogłem wiedzieć, że za miesiąc mój tatuś będzie zamordowany przez Sowietów. Wydawało się, że jeśli zginął to z rąk Niemców”.
Ppor.rez. Tadeusz Gorczyński
ur. 21 X 1910 rok. CV wojskowe: Kurs podchorążych: 65 Pułk Piechoty (1933 rok) Podporucznik ze starszeństwem 1 I 1936
Życiorys cywilny: Seminarium Nauczycielskie w Tucholi (1932 rok)
Plut. Jan Jezierski
Data urodzenia 10 VI 1912
Miejsce urodzenia: Wołpie
We wrześniu 1939 w żandarmerii w Białymstoku
Obóz jeniecki: Ostaszków
Miejsce śmierci: Miednoje
posterunkowy (pośmiertnie aspirant) Leon Franciszek Rudzki
Urodzony w 1904 roku. Służył w VI oraz IX Brygadzie warszawskiej Policji Śledczej ochraniających najważniejszych dostojników Państwa. Odprowadził ich do Zaleszczyk i postanowił wracać do Warszawy. Aresztowany przez Sowietów. Obóz jeniecki Ostaszków. Został zamordowany w Miednoje.
Nie zapomnijmy o nich
Grażyna Wosińska, przewodnicząca Elbląskiego Komitetu Upamiętniania Weteranów
