W piątek w dzień edukacji narodowej rondo na skrzyżowaniu ul. Fromborskiej i ul. Królewieckiej na wniosek Prezesa Zarządu Oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego Gerharda Przybylskiego otrzymało nazwę „Ronda Pionierów Oświaty”. Decyzję taką podjęli wcześniej elbląscy radni. W uroczystym nadaniu nazwy wzięli udział między innymi Janusz Nowak wiceprezydent Elbląga, przewodniczący Rady Miejskiej Antoni Czyżyk oraz Gerard Przybylski prezes Oddziału ZNP w Elblągu oraz przedstawiciele oświaty-dyrektorów elbląskich szkół i placówek oświatowych
Podczas uroczystości wiceprezydent Janusz Nowak przybliżył historię powojennego szkolnictwa, oraz sylwetki osób, które zaraz po wojnie odpowiadały za początki nauczania w Elblągu.
„Powojenna historia elbląskiego szkolnictwa rozpoczyna się 7 maja 1945 roku, kiedy do Elbląga przybył nauczyciel Brunon Talaśka , którego zadaniem było, z polecenia Naczelnika Oświaty i Pełnomocnika Rządu Rzeczypospolitej na Okręg Mazurski w Olsztynie, zorganizowanie szkolnictwa w zniszczonym Elblągu.
Już 10.05.1945 rozpoczyna działalność Inspektorat Szkolny w Elblągu, który od roku 1950, pod różnymi nazwami, ma swoją siedzibę w obecnym Urzędzie Miejskim w Elblągu przy ul. Łączności 1.
Pierwszym mianowanym Inspektorem Szkolnym na miasto i powiat Elbląg został Brunon Talaśka, na którego barkach spoczął trud organizowania od podstaw szkolnictwa polskiego. Wspierany był przez Kazimierza Dynię i Edmunda Marczaka – pierwszych kierowników szkół. Dzięki skutecznym działaniom zyskali oni w środowisku szacunek i uznanie.
Zorganizowanie oświaty w powojennym Elblągu nie było łatwe, tym bardziej, że w trakcie zaciętych walk miasto zostało niemalże w 65% zniszczone. Brakowało budynków, brakowało kadry, brakowało podstaw materialnego bytu.
Do Elbląga z wojennej pożogi przyjeżdżali pierwsi nauczyciele. Okres od maja do września to odgruzowywanie, gromadzenie i zabezpieczanie sprzętu szkolnego, jaki pozostał po działaniach wojennych, identyfikowanie uczniów i nauczycieli. Następnie organizacja szkół i klas, zabezpieczanie dachu nad głową nauczycielom, gromadzenie książek.
30 sierpnia 1945 r. powołano Związek Nauczycielstwa Polskiego w Elblągu. We wrześniu działalność rozpoczęły trzy szkoły: najpierw SP 1, potem kolejne SP2 i SP3.
Pierwszymi nauczycielami w Szkole Podstawowej nr 1 byli: Edmund Marczak – Piotr Oleszkiewicz, Zenon Sywula, Maria Gawrychowa, Stefania Maciejwska, Janina Taczanowska, Ignacy Taczanowski i Kazimierz Jaworski.
Pierwszymi nauczycielami w Szkole Podstawowej nr 2 byli: Edmund Marczak Jadwiga Górska, Hipolit Możejko, Bronisława Ławrynowicz, Janina Pląskowska, Marian Skowronek, Paulina Swatlerowa.
Pierwszymi nauczycielami w Szkole Podstawowej nr 3 byli: Andrzej Sowa Franciszka Sawińska, Helena Jaworska, Eugenia Milewska, Janina Szkwarkowska, Maria Reczyńska.
W 1945 roku do pierwszych trzech szkół podstawowych uczęszczało, do 21 klas, 896 uczniów, których uczyło 20 nauczycieli.
Do końca listopada 1945 r. nauczycieli było już dwudziestu dwóch, a zadowalający stan kadrowy osiągnięto dopiero w roku szkolnym 1962/63.”
