Znamy wyniki 33. edycji Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży. Wśród najlepszych znalazły się teksty powstałe w Pracowni Dramatu Olsztyńskiego Teatru Lalek.
Organizatorem konkursu jest Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu. Do finałowego etapu przedsięwzięcia zakwalifikowały się aż trzy teksty powstałe w stolicy Warmii i Mazur.
– Celem konkursu było pozyskanie i nagrodzenie nowych, wartościowych tekstów dramatycznych, kierowanych do odbiorców dziecięcych i młodzieżowych, do 16. roku życia – mówi kierowniczka Działu Sztuki i Edukacji Kulturowej Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu Joanna Żygowska, jurorka konkursu. – To teksty przeznaczonych dla scen m.in. dramatycznych i lalkowych.
Wśród piątki laureatów znalazł się Michał Kaźmierczak ze sztuką „(nie)zapomniana historia”. Spektakl – wraz z dwoma innymi – dostał II nagrodę.
– Scena jest łąką, na źdźble trawy kołyszą się Badylarka i Trzmiel – opisuje tekst w swojej rekomendacji jurorka, Joanna Krakowska. – Kiedy obok przechodzi Starszy Pan, zaczynają z nim rozmowę. Okazuje się, że Starszy Pan ciągle o czymś zapomina i boi się, że pewnego dnia zapomni o wszystkim. Rozmowy trójki bohaterów krążą więc wokół pamięci, z problemów z nią wynikają zabawne nieporozumienia, a nieoczekiwane przygody zdarzają się dzięki zapomnieniu o tym, że są niemożliwe. Sztuka jest jednocześnie melancholijna i czuła, opowiadając o godzeniu się z tym, co nieuchronne – o starości i śmierci.
Przez rok od daty ogłoszenia werdyktu konkursu Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu będzie dysponować wyłącznym prawem do zrealizowania prapremiery nagrodzonych i wyróżnionych tekstów.
Do finałowego etapu konkursu zakwalifikowały się także dwa inne teksty powstałe w Pracowni Dramatu Olsztyńskiego Teatru Lalek. To „Muzeum Drzew” Katarzyny Matwiejczuk oraz „Koral i Welonka” Karoliny Sadowskiej.
Pracownia Dramatu to inicjatywa, którą powołał dyrektor OTL Andrzej Bartnikowski w kwietniu 2016 roku. Od tego czasu grupa olsztyńskich pisarzy przekształca się w dramatopisarzy. Zadaniem pracowni jest nie tylko zgromadzenie osób piszących, ale też umożliwienie prezentacji tych dzieł.