Mamy sądzą że zez u niemowląt jest naturalny i sam mija. Tymczasem tę wadę trzeba leczyć już w pierwszych miesiącach życia dziecka.
Do okulisty nie trzeba skierowania. Pójdź więc do niego z malcem, gdy tylko zauważysz niepokojące sygnały: oko dziecka za bardzo odchyla się w stronę noska czy skroni bądź „ucieka” w górę lub w dół. Łatwo to dostrzec na zdjęciach bobasa- odblask flesza w jednym oku jest inny niż w drugim.
Badania: Podczas pierwszej wizyty lekarz ustala, co spowodowało zez u pociechy (przyczyny mogą być różne) i wyznacza termin komputerowego badania wzroku ( przed nim przez 3 dni zakrapia się dziecku atropinę). Ocenia się również stopień kąta zeza i badane jest dno oka. Kiedy już wiadomo, z jaka wadą wzroku mamy do czynienia, okulista decyduje o sposobie jej korygowania.
Leczenie: Z reguły najpierw dobiera się maluchowi szkła korygujące. Powodują one, że każdym oczkiem dziecko widzi podobnie. Nawet kilkumiesięczne niemowlęta mogą nosić miękkie, silikonowe okulary lub soczewki kontaktowe. U pociech powyżej 2 roku życia sprawdzają się okulary z plastiku. Gdy dziecko widzi gorzej tylko jednym okiem , podczas noszenia okularów zasłania się zdrowe oko specjalnym plastrem. Wszystko po to, by chore zmobilizować do pracy. Jeśli jednak dziecko ma wadę wzroku obu oczu, ale jej wielkość jest różna, wówczas wskazane są soczewki kontaktowe. Starszym pociechom, które skończyły 3 lata, dodatkowo zaleca się ćwiczenia wzroku. Są one wykonywane w poradni leczenia zeza, z wykorzystaniem odpowiednich aparatów ( np. pobudzają niedowidzące oko do patrzenia na wprost).
MW
